మా నాన్న

మనకోసం ఎన్నో కష్టాలు, బాధలను దిగమింగుతూ ...... కుటుంబ బరువు బాధ్యతలని భుజానికెత్తుకుని...... మన కోసం ఇష్టం గా కష్టపడుతూ ..... మనమే ప్రపంచం గా బ్రతికే

అమ్మా నాన్నలకి మనమేం ఇవ్వగలం .....

నాన్న అనే  పదం పలుకుతున్నప్పుడు  పెదవులు కలవవేమో గాని, ఇంట్లో అనుబంధాల్ని కలుపుతూ పునాదులు వేసేది మాత్రం నాన్నే..... ఇన్నేళ్ళ జీవితంలో కష్టాలన్నీ టీవీ సీరియల్స్ లో చూసినట్టు ఉన్నామే తప్ప ఏనాడు మా దరి చేరలేదంటే దానికి కారణం నాన్నే ....

ఓ సినీ కవి అన్నట్టు

"ఓ… నాన్నా! నీ మనసే  వెన్నా…

అమృతం కన్నా... అది ఎంతో మిన్నా!"

అనే పాటకు అచ్చమైన సాక్ష్యం గా నిలిచేది మా “నాన్న” అని అనడంలో అతిశయోక్తి లేదు....

రెండు మూడు కిలోమీటర్లు కూడా చాలా దూరం అనుకుని ఇంటి దగ్గరలోనే ఉన్న స్కూల్ లో వేసేదీ నాన్నే.... రెక్కలొచ్చాక దేశాలు దాటి వెళ్తున్నప్పుడు, ఎదిగే పక్షికి ఎగరటం అవసరం అని తన బాధని  చిరునవ్వు  తెర వెనుక దాచి వెన్నుతట్టి ప్రోత్సహించేదీ, అమ్మకి ధైర్యం చెప్పేదీ నాన్నే...

ఊహా తెలిసినప్పటినుంచి, నిద్ర పోయేప్పుడు కథలు చెప్పటం, నిద్రపోయేవరకు పాటలు పాడి జోకొట్టడం ఎప్పటికైనా మరచిపోగలమా? ఇన్ని చేస్తున్నా, ఎప్పుడూ తన బడలిక మా ముందు చూపించకపోవటం నాన్నకే సాధ్యమేమో. చిన్నతనంలో రామాయణ, మహాభారత కధలు చెప్పటం, మన సంస్కృతిని తన తరువాత తరం వారికి అందజెయ్యాలనే తపనే … అప్పుడు నాటిన విత్తనం ఇప్పుడు రాముడి మీద గౌరవాన్ని, రామాయణం మీద నమ్మకాన్ని, కుటుంబం మీద అభిమానాన్ని ఏర్పరిచాయంటే అది నాన్న వల్లనే….

మాకు ఆలస్యం అయ్యిందని స్కూల్ కి గబగబా వెళ్ళిపోతే, తన ఆఫీసుకి ఆలస్యం అవుతున్నా పట్టించుకోకుండా స్కూల్ కి పాలు, టిఫిన్లు తీసుకురావటం ఇంకా గుర్తే.... పై చదువులు కోసం మేము వేరే రాష్ట్రం వెళ్తున్నప్పుడు, నాన్న నిద్రలేని రాత్రుల గురించి అమ్మ చెప్తూంటే, అలా ప్రేమ కురిపించటం సాధ్యమేనా అనిపించేది.

ఇన్నేళ్ళళ్ళో ఎప్పుడు ఫోన్ చేసినా, ఎలా వున్నారు? భోజనం చేసారా, జాగ్రత్తగా ఉంటున్నారా అని అడగటమే... ఐదంకెల జీతం వస్తున్నా కూడా, ఏరా? సరిపోతుందా, ఏమైనా ఇబ్బందిగా ఉందా,  ఇంకా ఏమైనా కావలా, అని అడగటమే తప్ప, ఇంతవరకు మా దగ్గర నుండి ఏమీ  ఆశించలేదు…   అమ్మ కడుపు చూస్తుంది అన్నట్టు, మా నాన్న కూడా కడుపే చూస్తుంటే, మాకు ఇద్దరూ అమ్మలే అని చెప్పుకోవటం చాలా గర్వంగా ఉంటుంది.

కాలక్రమేణా తనని తను  మార్చుకుంటూ... ఎప్పటికప్పుడు  ప్రేమని పంచుతూ.... ఎండకి తను ఎండి, వానకి తను తడిచి మాకు గొడుగుగా కాపు కాస్తుంటే..... చిన్నప్పుడు మా మంచి నాన్న అని వెనకాలే తిరుగుతూ ఉండే మేమే, ఇప్పుడు నాన్నకి చాదస్తం పెరిగిపోయింది అని అంటున్నా, పాపం పిల్లలే, తెలిసీ తెలియకుండా ఎదో అంటారు, అని నవ్వుతూ వదిలేయటం నాన్నకి  మాత్రమే సాధ్యమేమో… నిజమే!  నాన్న… ఓ నిండు ప్రేమ కుండ, తొణకడు.