గోదావరి జిల్లాల్లో ఉన్నవాళ్ళకి ఏదో విధంగా గోదావరి తో ఒక ఆత్మీయ సంబంధం వుంటుంది. అది చిన్నతనంలో కావచ్చు, ఒంటరితనం తో కావచ్చు, అమ్మమ్మ వూరు కావచ్చు, స్నానాల రేవు కావచ్చు....
ఆ గాలితో అనురాగం, ఆ నీళ్ళతో ఆప్యాయత వెరసి గోదారితో ఏదో తెలియని ఆత్మీయత.... ఏదేమైనా ఆ అనుబంధం మాత్రం జ్ఞాపకాలలో పదిలంగా ఎంత దూరం వెళ్ళినా.....
గోదారి గట్టున సంధ్యా సింధూరపు చీర చుట్టుకునే ఆకాశాన్ని చూస్తే, శిలలకైనా కళలు రావా?
చల్లని గాలి తిమ్మెరల గిలిగింతలు, తెరచాప పడవ పరుగుకి గోదారి అలల హొయలు... భావుకత భారాన్ని దించుకోవటానికి ఇది చాలదా? అందుకేనేమో, ఎంతో మంది కవులను, కళాకారులని అందించి కనువిందు చేసింది గోదారి తల్లి....
వెన్నెల, గోదారి రెండింట్లో ఏది అందమైన‌ది అని రెండు వేళ్లు చూపెడితే రెంటినీ ప‌ట్టేసుకోవాల‌ని అనిపిస్తుంది.
వెండివాన లా వెన్నెల కురుస్తుంటే, దానిని ఒడిసిపట్టి వెండి వెన్నెల చీర గా చుట్టుకుని వయ్యారి గోదారి నడుస్తుంటే క‌నులు ప‌క్క‌కు తిప్ప‌లేం. గోదారమ్మ కెర‌టాల మీద ఆ వెన్నెల కాంతుల్ని చూస్తే... సృష్టిలో అంద‌మంతా క‌నుచూపు మేర ప‌రుచుకొన్న‌ట్లు అనిపిస్తుంది. ఆ 'వెన్నెల గోదారి' ఒక అద్భుతమైన అనుభూతి, అనుభవించి తీరాల్సిందే!!
ఆప్యాయతతో అక్కున చేర్చుకునే అమ్మమ్మలు, పొట్ట తడిమి చూసే తల్లులు, అతిధి దేవోభవ అని నమ్మిన తండ్రులు, చెప్పకుండా ఇంటికొచ్చినా సంతోషించే అన్నలు, పట్టుపరికిణిలలో హరివిల్లులా అణకువైన ఆడపచులు..... ఇదీ మా గోదారమ్మ పెంపకం!! ఆయ్..! మాది గోదారండి అంటూ మాటల్లో కూసింత ఎటకారం, చేతల్లో కొండంత మమకారం.... ఈ గోదారి నీళ్ళు నేర్పిన విద్య!!
అంతేకాదండోయ్....
కొనసీమకి ఆకుపచ్చ చీర చుట్టిందీ, పాపికొండల పరువాలకి పైట వేసిందీ,
ఎంకి కి పాటలు కట్టిందీ, కిన్నెరసానికి కులుకులు నేర్పింది కూడా ఈ వన్నెల దొరసానే...
ఈసారి గోదారి పుష్కరాలకి రాలేకపోయినా, మళ్ళోచ్చినపుడు ఈ పెద్దమ్మని చూడటం మరచిపోకండే! అని చెప్పే పెద్దమనసున్న పెద్దింటమ్మ మా గోదావరి...
ఆ గాలితో అనురాగం, ఆ నీళ్ళతో ఆప్యాయత వెరసి గోదారితో ఏదో తెలియని ఆత్మీయత.... ఏదేమైనా ఆ అనుబంధం మాత్రం జ్ఞాపకాలలో పదిలంగా ఎంత దూరం వెళ్ళినా.....
గోదారి గట్టున సంధ్యా సింధూరపు చీర చుట్టుకునే ఆకాశాన్ని చూస్తే, శిలలకైనా కళలు రావా?
చల్లని గాలి తిమ్మెరల గిలిగింతలు, తెరచాప పడవ పరుగుకి గోదారి అలల హొయలు... భావుకత భారాన్ని దించుకోవటానికి ఇది చాలదా? అందుకేనేమో, ఎంతో మంది కవులను, కళాకారులని అందించి కనువిందు చేసింది గోదారి తల్లి....
వెన్నెల, గోదారి రెండింట్లో ఏది అందమైన‌ది అని రెండు వేళ్లు చూపెడితే రెంటినీ ప‌ట్టేసుకోవాల‌ని అనిపిస్తుంది.
వెండివాన లా వెన్నెల కురుస్తుంటే, దానిని ఒడిసిపట్టి వెండి వెన్నెల చీర గా చుట్టుకుని వయ్యారి గోదారి నడుస్తుంటే క‌నులు ప‌క్క‌కు తిప్ప‌లేం. గోదారమ్మ కెర‌టాల మీద ఆ వెన్నెల కాంతుల్ని చూస్తే... సృష్టిలో అంద‌మంతా క‌నుచూపు మేర ప‌రుచుకొన్న‌ట్లు అనిపిస్తుంది. ఆ 'వెన్నెల గోదారి' ఒక అద్భుతమైన అనుభూతి, అనుభవించి తీరాల్సిందే!!
ఆప్యాయతతో అక్కున చేర్చుకునే అమ్మమ్మలు, పొట్ట తడిమి చూసే తల్లులు, అతిధి దేవోభవ అని నమ్మిన తండ్రులు, చెప్పకుండా ఇంటికొచ్చినా సంతోషించే అన్నలు, పట్టుపరికిణిలలో హరివిల్లులా అణకువైన ఆడపచులు..... ఇదీ మా గోదారమ్మ పెంపకం!! ఆయ్..! మాది గోదారండి అంటూ మాటల్లో కూసింత ఎటకారం, చేతల్లో కొండంత మమకారం.... ఈ గోదారి నీళ్ళు నేర్పిన విద్య!!
అంతేకాదండోయ్....
కొనసీమకి ఆకుపచ్చ చీర చుట్టిందీ, పాపికొండల పరువాలకి పైట వేసిందీ,
ఎంకి కి పాటలు కట్టిందీ, కిన్నెరసానికి కులుకులు నేర్పింది కూడా ఈ వన్నెల దొరసానే...
ఈసారి గోదారి పుష్కరాలకి రాలేకపోయినా, మళ్ళోచ్చినపుడు ఈ పెద్దమ్మని చూడటం మరచిపోకండే! అని చెప్పే పెద్దమనసున్న పెద్దింటమ్మ మా గోదావరి...
No comments:
Post a Comment