రైలు ఎక్కించా కాని...

తనని రైలు ఎక్కించి వస్తున్నానా...

నడుపుతున్న బండి తేలికగా అనిపించింది... అలావాటైన బరువు లేక....

ఏదో తెలియని ఒక వెలితి... గతుకులోస్తే నా భుజం నొక్కే  చేయి లేక....

మనసంతా భారం... దారిపొడవునా వినిపించే మాటలు లేక....

తెలిసిన దారే అయిన తప్పిపోతానేమో అని కంగారు... 

చల్లగాలి తడుతున్నా రాలేకపోతున్న హుషారు...

ఇల్లు ఇంత దూరమా అనిపించేలా ఎంతకీ తరగని దూరం...

ఎప్పటిలాగే ఇంటికి చేరుకున్నా గాని చెప్పలేనంత భారం...

నా కోసం ఎదురుచూస్తున్న చీకటింటికి వచ్చా కాని లోపలికి వెళ్ళాలంటే ఏదో దిగులు...

లోపలికి వెళ్ళినప్పటి నుంచి మొదలు పెట్టాయి మళ్ళా తన రాక కోసం ఎదురు చూపులు....